مدتی است که در فهرست مشخصات لپتاپها، دسکتاپها و اولترابوکهای جدید نام پردازندههای جدید اینتل یعنی نسل چهارم خانوادهی Core با عنوان Haswell را میبینیم و طبق معمول این سوال مهم مطرح میشود که تفاوت نسل جدید با نسل سوم یا آیوی بریج چیست؟ در این مطلب میخواهیم نگاهی اجمالی به هسولها داشته باشیم و از آن مهمتر، نتیجهی بهینهسازیهای اینتل را در تستها، بازیها و بنچمارکها ببینیم. اینتل مدعی است که کارایی نسل جدید با سرعت کلاک مساوی، 5 الی 15 درصد نسبت به آیوی بریجیها یا به عبارت دیگر، نسل سوم خانوادهی Core افزایش نشان میدهد. مصرف انرژی، افزایش خاصی نداشته و در مجموع عملکرد اینتل در طراحی نسل جدید به نظر راضیکننده میرسد، اما انقلابی نیست.تغییرات اعمال شده در هسول هسول هم مثل نسل قبلی از لیتوگرافی 22 نانومتری استفاده میکند. از نظر معماری، موتور اجرایی اینتل مثل همیشه بهبود یافته است. اندازهی بافر بیشتر شده و ساختار اطلاعات در هستههای پردازنده بهتر شده است. اجرای خارج از نوبت دستورات (یا OoOE) پیشرفت کرده و لذا اجرای دستورات به صورت موازی، باز هم بهتر از قبل است. بخش بعد از کانال اطلاعات یا به عبارتی پایپلاین، بهتر از قبل پیشبینی میکند و دستورات را تقسیم مینماید. در هسول دو درگاه اجرایی جدید اضافه شده است، در واقع بعد از اختراع اولین خانوادهی پردازندههای Core در سال 2006 همواره از 6 درگاه اجرایی استفاده میشد تا اینکه اینتل بالاخره این تعداد را به 8 عدد افزایش داده است. از نظر مجموعه دستورات پشتیبانی شده، AVX2 ( مخفف Advanced Vector Extensions یا نسخهی دوم اکستنشنهای پیشرفتهی برداری) اضافه شده که شامل یک عمل FMA (مخف Fused Multiply-Add به معنی عمل ترکیبی ممیز شناوری جمع و ضرب) است، این عمل خروجی محاسبات ممیز شناوری را تا حد قابل توجهی افزایش میدهد. با دو برابر شدن خروجی ممیز شناوری، کش سطح L1 نیز دارای پهنای باند دو برابر شده تا اطلاعات کافی را به غولهای جدید پردازشی اینتل برساند. در برخی مدلهای هسول از دستورات تراکنشی حافظه یا TSX نیز پشتیبانی میشود. لطفا به ادامه مطلب برویدمنبع:www.rasekhoon.net