خیلی از ما تلفن همراه را با نوکیا شناختیم. اوایل دهه 70 بود که گفتند
تلفن هایی آمده که همیشه همراهت هست و هر جا که خواستی می توانی با دیگران
تماس بگیری و هر جا که باشی می توانند با شما تماس بگیرند.خوب
یادمان می آید که در آن گوشی هایی که بعدها به پاره آجر معروف شد، نام
NOKIA می درخشید. برای سال ها این برند یکه تاز بازار ایران و جهان بود و
خیلی ها فکر می کردند موبایل یعنی نوکیا.اما چند سال پیش بود که
سامسونگ و اپل وارد بازار شدند و در نهایت چند وقت پیش بود که نوکیا اعلام
کرد بخش تولید گوشی های تلفن اش را به مایکروسافت فروخته؛ آن هم با رقم
ناچیز 7.12 میلیارد دلار.در ابتدای هزاره سوم، بنا بر اعلام مجله
فوربس، این برند 250 میلیارد دلار می ارزید و جزو سه شرکت پر ارزش دنیا بود
اما چه شد که ظرف سیزده سال اینچنین افول و بعد شکستی را به خود دید؟
بررسی دلایل این ناکامی، شاید بتواند درسی باشد برای بسیاری از مدیران،
صاحبان شرکت ها و کارشناسان برندینگ. در این پرونده سعی می کنیم به برخی از
این دلایل بپردازیم و برخی نگاه ها در این زمینه را ارائه کنیم.